Nona: Walvis

Om de zoveel weken kiezen de kinderen van de klas van Nona een nieuw project waarrond ze een aantal weken werken. Deze keer kozen ze massaal voor de onderwaterwereld en elk kind mocht kiezen welk onderwaterdier ze wilden zijn. Nona koos als enigste van haar klas voor de walvis. En daar stond ik dan. Ik kon iets fabriceren dat min of meer op een walvis trok. Patronen voor walvisknuffels waren er genoeg maar geen walvispakken. Om het mijzelf niet al te moeilijk te maken, besloot ik om eerst een knuffel te maken. Deze had ik al een aantal keer zien passeren en een dergelijk groot exemplaar vond ik wel een goede vervanging voor een echt walvissenpak :-)

Omdat ik de walvis een beetje puntig vond bovenaan, heb ik het patroon lichtjes aangepast. Ik heb een lange strook van 7 cm (inclusief naadwaarde) tussen de 2 bovendelen gestopt en ook het buikpatroon met 5 cm verbreed. Op die manier is de walvis een beetje meer afgerond. Een slapende versie zag ik ook niet zitten, dus ogen werden in vilt gemaakt.

Zoals iedereen die naait, heb ik ontzetten veel stofsnippertjes, losse draadjes,... en die gooi ik allemaal in een zak. Gezien het beest nogal groot is uitgevallen, dacht ik dat het een mooi recyclageproject zou zijn om die op te vullen met al mijn snippertjes stof. Ik heb er een hele zak voor kunnen gebruiken. Alleen, één nadeel, dit weegt zoveel meer dan de synthetische vulling die je kan kopen waardoor het eigenlijk een behoorlijk zwaar dier geworden is. Tja, het is dan ook een walvis zeker?

Tijdens het maakproces, bedacht ik mij dat de bovenkant van de walvis zonder de buik, eigenlijk best kan dienen als een soort kapmanteltje. En wat als ik dit nu nog eens zou maken maar dan de buik zou vervangen door voering en er een voorpandje aan zou maken? Zou dit dan niet het ideale walvispak kunnen worden? Ik was tijdens het maken van de knuffel ook al meermalen op mijn vingers getikt door Nona dat ze niet een knuffel nodig had, maar echt wel een pak dat ze kon aantrekken. Dus ja, mijn moederhart vond het dan toch niet kunnen dat ze op school zou staan zonder pak.

De knuffel was easy peasy maar het pakje vergde toch wat meer denkwerk en vooral meetwerk. Oorspronkelijk was het nog de bedoeling om mouwen te maken die dan als een soort vinnen konden dienstdoen, maar tegen dat ik zover was zag ik het eigenlijk niet meer zo goed zitten en Nona wou dat eigenlijk ook niet. Dus de keuze was snel gemaakt, het zou een pak worden zonder mouwen. Met een donkerblauw t-shirt eronder kon het ook wel.

De staart heb ik gedeeltelijk opgevuld en dan toegestikt, om toch een beetje meer volume te creeëren.

Laat ons zeggen dat het niet echt een perfect zittend patroon is, maar Nona content, ik dus ook.